Johannes Hendrikus Flooren  1890 -1965

Mensen zeggen dat ik uiterlijk op mijn opa Flooren lijk, zelf zie ik dat niet zo, maar wat wel waar is dat mijn opa en ik heel veel dezelfde interesses tonen.

Persoonlijke informatie  : chocoladewerker, afdelingschef levensmiddelenbedrijf. Hij werkte bij de Gruyter, een levensmiddelen bedrijf uit Den Bosch , dat inmiddels niet meer bestaat.
Hij kon als geen ander lekkere chocola en roomfondant maken. Dat kregen we vaak als we op zondag bij mijn grootouder op visite gingen. Ik herinner me nog al die verschillende flesjes met essence en de weegschaal met de vele gewichtjes die bij hun in de keuken stond.

Als kind ging ik bijna elke zondag samen met mijn vader bij opa en oma Flooren op visite. Ik vond dat best wel leuk, maar ook spannend want ik mocht daar met mecano spelen, opa had een stoommachinetje, elektrische dingetjes , allemaal spulletjes die ik thuis niet had.

Opa Flooren had als één van de eersten een televisie in Den Bosch, dat was toen echt een wonder van de techniek. Ook had hij een radio waarmee het ook mogelijk was om verre buitenlandse stations mee te ontvangen. Later toen hij slecht ziend werd vanwege suikerziekte, schafte hij een bandrecorder aan om zich ingesproken boeken te laten voorlezen. Allemaal dingen waar ik hooguit van kon dromen, ik vond het allemaal heel erg interessant. Ik heb het over de jaren 50 van de vorige eeuw, ik was een jaar of 8.
Ook mijn oma had als één van de eersten een elektrische wasmachine; mijn eigen moeder werkte toen nog met een wasketel op het vuur. Als ik daar nu op terug kijk, waren opa en oma Flooren behoorlijk vooruitstreven wat techniek betreft.

Dit is wat ik wist en zag als kind, Wat ik niet wist was dat opa Flooren een hele duistere kant had, althans zo werd het door zijn familie en kennissen ervaren. Hij hield er hobby’s op na die in het katholieke Brabant als duivels werden gezien en door iedereen werden verzwegen.
Wat ik nu verder vertel heb ik van mijn moeder vernomen. Mijn moeder was destijds mijn “partner in crime” en vertelde me soms hele vreemde dingen over opa Flooren. Zo ook die keer dat ik hele erge kiespijn had; opa Flooren kwam toen op visite en nam mij op schoot en begon over mijn zere kaak te wrijven. Het leek de pijn te verzachten, ik snapte er niets van. Hierna vertelde mijn moeder dat opa pijn kon wegnemen………, hij zou magnetiseur zijn. Nou dat riep alleen maar nog meer vragen op bij mij. Toen kwamen de verhalen los. Wat bleek, opa deed aan spiritisme, hypnose, magnetisme en nog een aantal andere vreemde zaken.
Zo was hij lid van de Nederlandse Spiritisten vereniging, hypnotiseerde mensen en liet hun gekke dingen doen, ook beoefende hij het ambt van magnetiseur en behandelde mensen met ernstige pijnklachten. Ook behandelde hij mensen met psychische klachten, nam midden in de winter een koud bad buiten op balkon, zwom onder het ijs door van De IJzeren Vrouw (zwemplas Den Bosch}.
Hij had een eigen werkkamer waar hij ook studeerde en had een grote collectie met boeken.

Veelal paranormale zaken zoals : Spritisme, hypnose, psychiatrie, geneeskunde etc. Maar ook boeken van Carl Jung en Sigmund Freud.

Wat had ik daar graag in rond geneusd, maar die kans kreeg ik niet. Pas na zijn dood toen zijn werkkamer werd leeggeruimd lukte het mijn moeder om een stapeltje boeken te redden van de kachel. In het grote geheim speelde ze mij een aantal van die boeken toe. Ik was toen inmiddels 14 jaar oud.

En dan neem ik op jonge leeftijd kennis van dingen waar ik nog nooit van gehoord had. De eerste boeken gingen over het zelf ontwikkelen van paranormale gaven en beschreven een aantal vreemde zaken zoals contact met overledenen (spiritisme) , psychokinese, paragnosten en hypnose. Pas veel later vond ik de rest van de boeken en las over ernstige geestelijks aandoeningen zoals schizofrenie, psychoses, paranoïde wanen, necrofilie en nog veel meer dingen waar ik eigenlijk nog niet rijp voor was.

Mijn interesse was gewekt. Maar het zou nog heel lang duren voor ik die dingen een plaatsje kon geven.

---